Eitjes in de bedpan roept
gelijk associaties op met een kookboek. Niks is minder waar. Wat een
humoristisch boek is dit, zeg!
De vrolijke cover lijkt in eerste instantie weinigzeggend, terwijl de achterflap al een tipje van de sluier oplicht. Wie is Danny Vandenberk? Dat is de vraag die ik mij stelde voor ik het boek opensloeg.
Al na zo’n vijftien bladzijden weet ik dat dit een bijzonder boek is. Zelfs mijn man vroeg zich af, waarom ik steeds moest lachen als ik dit boek weer aan het lezen was. Want één ding is duidelijk, dit boek kan niet gelezen worden zonder een glimlach op je gezicht te toveren.
Elk
verhaal start met een gedicht. Het ene wat langer dan het andere, maar allemaal
passend bij het verhaal dat daarna volgt. Waar kun je de schrijfstijl van dit
boek mee vergelijken? Ik zou geen naam van een auteur kunnen noemen. Danny is
echt uniek in zijn soort.
Eitjes in de bedpan gaat over alledaagse gebeurtenissen, waarbij Danny zelfspot niet weert. Hij heeft, door zijn autisme, een volkomen eigen kijk op zijn leven en de gebeurtenissen. Dat maakt zijn verhalen ook zo bijzonder. Het is gewoon zoals het is volgens Danny. De zinspelingen en beschrijvingen in zijn verhalen zijn cynisch, eigentijds, bijzonder en humoristisch. Hij weet precies hoe hij de lezer mee wil nemen in zijn verhalen en gebruikt hiervoor zijn eigen stijl.
Eitjes in de bedpan van Danny Vandenberk vind je geweldig of helemaal niet. Ik denk niet dat er een gulden middenweg is. Voor mij geldt het eerste. Wat een geweldig boek is dit zeg! Ik heb de verhalen niet achtereen gelezen, maar telkens een aantal. Hierdoor bleef ik maar genieten van de verhalen van Danny.
Ik hoop dat nog veel meer lezers dit boek gaan lezen. Het is echt een bijzonder boek dat in mijn beleving nog weinig aandacht heeft gekregen. Ik kan niet anders dan Eitjes in de bedpan de volle 5 sterren geven.
★★★★★
Geen opmerkingen:
Een reactie posten